SİMİT HASRETİ

    Zaman gölgesi uzun çok uzun bir kavramdır yüreğimde.Özlenen zamanla sayısız arzular üretir.Yürek o zaman umutla ve hayallerle süslenir ,ve zamana korkmadan direnirsin. Bunun üretimide sabır olur.İçim buruk ve garip bir hüzünle dolu ülkemden uzak olunca hep bildiğim ve tanıdığım duygudur.

    Geçmişte eğitimimi tamamladığım ve şimdilerde mecburen işim gereği sıkça yurtdışına çıktığım için, bu duyguya hiç yabancı değilim.Hiç alışamadım alışmakta istemiyorum her sabah yüreğim bu sızıyla uyanıyor Özlem Bu çok tahammülsüz bir duygu. Özlemek öyle canımı yakıyor ki ülkemden , ailemden arkadaşlarımdan Ve sevdiklerimden uzak olmayı sevmiyorum.Sanki bir daha onları göremeyecek hissine kapılıyorum ve bu da bende böyle tarifinde zorlandığım yürek sızıları yapıyor.

   Özellikle akşamları camdan bakıyorum hiç birşey tanıdık değil, benim yaşanmışım değil sokakta alışık olduğum hiç bir şey yok ,en çokta simitçiler böyle zamanda sanki ; Ülkem sokaklarında ki tek ayrıntıymış gibi geliyor ,ya da simitle aramın hoşluğundanmıdır nedir bilemem böyle zamanda bir de babam takılır gözlerime.Ve damla ,damla iner yüreğime onu öyle özlüyorum ki ,onsuzluğa bu kadar ara vermek çok acı diyorum.

   İşte böyle belli ki özlemim şu an hasrete tırmanmış vaziyette özlediğim zamanlar ellerimde bir ateş hissediyorum.Tüm sıcaklığıyla tutarım sıkı sıkı sonra yakar avuçlarımı yanar yüreği gözlerimin sıladan esen sert rüzgarla eser durur Başımda hep kaçtığım asla gidemediğim ve de bir türlü kurtulamadığım.İşte yine söyleyemediğim andıkça yüreğimi durduran ekmeğim, aşım, suyum, nefesim en büyük Özlemim İşte çok söze hacet yok vatanım Özledim çooook özledim Havasını soluduğunuz, suyunu içtğimin vatanımın kıymetini bilin…

Haftaya buluşmak üzere kalın sağlacakla

Nazlı Arman