Sen olmasaydın….
Başımızda Ay Yıldızlı al bayrağım yerine kim bilir hangi bez parçası dalgalanacaktı?…
Biz bu gün kim bilir hangi devletin vatandaşı olma çabasında olan azınlıklar olacaktık?…
Biz bu gün bu güzel ülkede ezan sesi nedir bilmeyecektik…
Biz bu gün özgürlük, ulus, vatan, millet sözcüklerinin anlamını bilmeyecektik…
Biz bu gün kim bilir hangi dili konuşuyor olacaktık?..
Çalışacak çabalayacak ama başımız dik kazanamayacaktık…
“TÜRK “ sözcüğünün anlamı olmayacaktı…
Başımız dik, göğsümüz kabarık olamayacaktı…
Dünya üzerinde bir çok ülke bizi örnek alıp emperyalizme savaş açamayacaktı…
Güzel Türkçemiz yerine kim bilir hangi dili okuyup yazıyor olacaktık?…
Çocuklarımız hangi garip okullarda sözde eğitimler görüyor olacaktı…
Biz kadınlar olarak; hangi haksızlıklara uğrayıp, kimliklerimiz uğruna savaşıyor olacaktık…
Varlığımızdan, vücudumuzdan utanıp, metrelerce bez parçalarının altına saklanmak zorunda kalacaktık…
Cumhuriyet bayramı, 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk bayramı, Zafer Bayramı neymiş bilmeyecektik…
Çağdaş dünya neleri yaşıyor, hangi ilerlemeleri kaydediyor bilmeyecektik…
İnsan olmak ne demek, insan hakları ne demek, adalet ne demek bilmeyecektik…
Keşke doğmasaydın Ata’m; şimdi daha zor geliyor…
Biliyorum seninle birlikte , tüm şehitlerimin kemikleri sızlıyor …
30 Ağustos’da içim yanıyor….Yüreğim sızlıyor,
Utanıyorum…
Cehaletle savaşamadık Ata’m….
