İnatlaşmanın bedeli çok ağır oldu

Türkiyenin dört bir yanından yangın haberelri geliyor. 

Ege, Akdeniz, Marmara, Güney Doğu Anadolu ve İç Anadolu Bölgeleri'ndeki orman yangınları milyonlarca canlıyı küle çevrirken, akıl, vicdan sahiplerinin yüreğini yakıyor. 

Her yangın haberinin ardından boşaltılan köyler, geride kalan anılar, yaşanmış hikayeler, acılar sevinçler, hüzünler bir kaç dakika sonra üzerine yağacak alevlere teslim olmayı bekliyor.

Belediye Başkanları'nın can-hıraş imdat çığlıklarını duyan yok. 

Partizanlığın, kin yüklü siyasal iklimin tutuşturduğu kurumuş otlar sadece orman habitatını değil insanlığımızı yakıyor.

Hükümet sorumluları, yangın sorumluluğunu belediyelerin üstüne fırlatıp atarken, Anayasa ve Yasalar yangınları söndürme görevini sanki uzaylıların omzuna yüklemiş. Vatandaşı salak yerine koyan açıklamalar öfkeyi büyütüyor. 

Alevler köyleri bırakıp kentleri tehdit ederken TSK'nın kışlasından çıkmasını yasaklayan siyasal irade, vatandaşların elleriyle tırnaklarıyla toz atarak yalazı durdurmaya çalışırken, uçak sayılarıyla ilgili sürekli çelişen açıklamalar inandırıcılıktan oldukça uzak.

Dünyanın en modern yangın söndürme filosuna sahip ülkenin son bir ayda kül olan ormanlarının sadece bir bölümünü aşağıya not edelim. Kaynak Orman Genel Müdürlüğü. Alevlerin önünde tel tel dökülen bürokrasimiz ve emir almadan sahaya inmekten korkan yetkililer umarız bu tabloyu günün birinde torunlarına utanarak, yüzleri kızararak anlatmak zorunda kalmazlar.