Genç kız deyince gözümde canlanan bir hayâl var. Ben o hayâli çok sevdim ve seveceğim de.
Hayâl diyorum, çünkü günümüzdeki genç kız gerçekleri o hayâlden o kadar uzaklardaki. Yarım asrı çoktan devirmiş olanlar, belki nostalji ama bambaşka bir genç kızı hatırlarlar. Berber eli değmemiş, permasız, boyasız saçları, makyajsız yüzleriyle fistolara, dantellere, kurdelelere dost olan bambaşka genç kızları…
Onlar, oturuşları, kalkışları, konuşuşları, küçüklerine ve büyüklerine davranışlarıyla ne kadar ölçülü ve zariftiler. Yün örmesini, dikiş dikmesini, nakış yapmasını da bilirler ve kitap da okurlardı.
O genç kızlar haksızlığa uğrasalar dahi hocalarına çok saygılıydılar. Sesleri kuş cıvıltısı gibiydi. Sigara ve içki onların hiç tanımadığı şeylerdi
Mevcut olmayan diskoteklerin, barların ve kafelerin değil kırların temiz havasını teneffüs ederlerdi. Doğu ve Batı çatışmasının tam ortasında olmalarına rağmen henüz bozulmamış olan Türk âilesinin koruyucu kanatları altındaydılar.
O âileler ki kadınları henüz erkeklerin kurtarılması lâzım gelen içki ve kumar ve fuhuş batağına düşmemişti.
Yolunu şaşırmış erkeği bile kurtaran bir huzur yuvası olan evin çatısı altında ana kadınlar vardı. İşte o genç kızlar o ana kadınların çokça bulunduğu toplumun eseriydi.
Zamanımızın genç kızlarının ideali “Önce vatan ve âilem” diyen o ana kadınlar olmalıdır. Bu günün genç kızı ise her türlü vasıta ile gözüne gözüne sokulan bu karakterin tam tersi bedbaht kadın tiplerine imrendirilmektedir.
Açıkça söyleyelim, bu günün genç kızı, âileyi Türk yapan, onu analık ve eşlik vasıflarına sahip kılan pek çok değerin yabancısı hatta düşmanı olarak yetişmektedir.
Kültür alışverişini kimse inkâr edemez. Ama seçimi iyi yapmak, kendi kültürünü feda etmemek şartı ile.
Âilenin ise dâimâ ismi vardır. Genç kız ismiyle çatışmayan, tezatlardan arınmış bir âilede yetişmelidir. İngiliz mi, Fransız mı, Amerikan mı, yoksa Türk âilesi mi belli olmayan mekânlarda adı olmayan, vasfı bulunmayan, her kalıba ve şekle girebilen kadınların temeli atılır. Adsız ve köksüz kadınların temeli…