Anneannem ben küçükken “Ar damarın çatlamayacak” derdi....
Ben de küçücük aklımla yanına gidip :
-Anneanne “Ar damarı” nerede .....? diye sorardım...
Anneannem derin derin iç çeker ve gülümseyerek, alnımın ortasından iki kaşımın arasına bir çizgi çeker ve:
-İşte burada .....derdi...
Çocukluk işte takmıştım bu “Ar damarı” işine ...
Bazen düşerdim....İlginçtir düşünce ağlamazdım....Canım acısa bile dayanırdım....Ama her seferinde anneannemin yanına koşar:
-Anneanne bak bakalım “Ar damarım” çatlamış mı ? diye sorardım...
Aldığım;
-Hayır ....
cevabına inanmaz, hemen aynanın karşısına koşar alnımı incelerdim.....
Zaman geçtikçe bu anlattıklarım hatırlanınca gülümseten bir anı oldu bizim için....
Ama bu gün topluma baktığımda Anneannem’in ne kadar haklı olduğunu görüyorum....Bana verdiği dersi anlıyorum...
Toplumda öylesine “Ar damarı” çatlamışlar var ki......Ne kadar sayıp dursanız hislerinizi aktaramıyorsunuz....
Hani.... Çalıştığınız yerde yüzünüze gülüp tepenize çıkmaya çalışanlar var ya ilk sırayı onlar alıyorlar ....
Adama “Bak benden faydalan, ben iyi çalışırım” diyorsun....Anlamıyor...
“Elimi sana uzatıyorum, tut beraber yürüyelim” diyorsun.... Anlamıyor .....
“Omuzumu vereyim, bas üstüne, yeterki iş yürüsün “ diyorsun......Anlamıyor...
İlla tepene basacak, seni yok edecek, keyiflenecek....
“Ar damarı” çatlamış, uğraşmayın.......
İnsanlar gözünüzün içine baka baka yalan söylüyor....Siz yalan demeye utanıyorsunuz....
Onlar utanmıyor....
Her gün farklı bir yalanla karşınıza çıkıyorlar…
.Öyle ki bir süre sonra bu yalanlara kendileri de inanıyorlar….En büyük dolandırıcılar da bunlardan çıkıyor….
İnsanız diyorsunuz, inanıyorsunuz….Evinizi, yüreğinizi, kucağınızı açıyorsunuz…..Destek oluyorsunuz….Bir lokma ekmeğinize bile göz koyuyorlar….
Veeee; sizde alacak bir şeyleri kalmadığında, yeni avlar peşine düşüyorlar….
“Ar damarı” çatlamış…..Dikkat edin…..
Para, ahhhh...o para yok mu....En büyük statü o para…..
Toplumda artık insanlar arabalarının markası ve ceplerindeki paranın çokluğu ile kimlik buluyorlar…….
Hani Nasrettin Hoca’nın meşhur “Ye kürküm ye “ hikayesini hatırlarsınız…. Aynen öyle, o günden bu güne değişen bir şey yok….….
Ben parayla kimlik kazandığını düşünenlere bir şey söylemiyorum, zavallılar…….Ama paranın peşinde binbir yalakalıkla koşanların…….
“Ar damarı” çatlamış, uzak durun….
Sözüm…..Sorumluluğunun sahibi, alnının teriyle kazanan insanlara ……
“Ar damarı” çatlamışlara; ne derseniz deyin, ne kadar hakaret ederseniz edin, ne kadar aşağılarsanız aşağılayın.. …….
Yine anneannemin deyimi ile:
“LİYAKAT MALDALYASI” gibi gelir…