UTANÇ

Utanç, insana mahsus bir gerçek. O halde bazı durumlarda bunu hissetmek oldukça insani bir durum. Aksi halde neye benzerdik?...

Hepimizin hayatında utanç verici anıları olmuştur. Bazıları bir anda olur, bazıları da yanlış yapılmış planlar sonucunda olur. Önemli olan ise, bu duyguyu anlayarak hissedebilmekte.

Seneler önce bir oyun sahnelemek istemiştim, ve bir plan yaptım başarısız oldu. Tabii ben uzun süre kırmızı bir suratla gezindim durdum. Herkes unuttu belki ama, ben bunu kendime asla unutturmadım. Sanırım biraz abartmıştım. Neyse ki atlattım artık. Bu utancımı gülerek hatırlayabiliyorum. Fakat bazı utanç anları vardır ki, buna asla gülemezsin.
Biraz utanç duyabiliyorsan, buna zaman geçtikçe gül ya da gülme... Sonuçta utanç duyabilmek işte, önemli olan bu. Eğer içinde utanç duyabiliyorsan korkma!... Hala insani değerlerin yerinde demektir. Eskilerin lafı yine araya giriyor. '' Hiçbir şey için geç değildir'' ya da '' Zararın neresinden dönersen kardır '' Bunlar altın sözler.

Eskiden tanıdığım biri vardı. Onun kalbi sanırım daha çok, kötü duygulardan yana zengindi. Çok yakını olan birine öyle büyük bir zarar verdi ki, onun iş hayatı sona erdi, çok büyük sıkıntılar yaşadı. Para kazanamadı ve uzun süre ailesine bakamadı. Çok büyük maddi kayıpları oldu. Kadın, bu kadar yakınından gördüğü ihanete mi yansın, yoksa hayatı tepetaklak oldu ona mı yansın.

Ona bunları yaşatan kötülük zengini kadına gelince, yaptıklarından hiç pişman olmadı, hiç utanmadı. Kalbinde bu kadar kötülük barındıran birini, hiçbir iyilik iyileştiremiyor...

İşte o gün anladım ki, burada önemli olan şey utanç verici ya da birine bilmeden verdiğin zarar sonucu utanma duygusu değilmiş, korkunç olan asıl dehşet, utanç duymamakta yatıyormuş. Şimdi istemeden de olsa utandığımda şükrediyorum, bu duyguyu hissedebildiğim için. Çünkü bu duygu benimle olduğu için hala hatamı düzeltmek için bir fırsatım olabileceğini biliyorum.

Demem o ki...

* Utanmak bazen iyi, bazen de zor olabilir. Sen her ikisini de dikkatle ayır,  Asla
   vazgeçme, her zaman bir çıkış vardır onu bul!
* Utanmaktan değil, arsızca utanmamaktan kork!
* Çok canın yansa da, utançlarını fırsata çevir ve düzeltmeye çalışırken alacağın
   dersleri kalıcı kıl.
* '' Olmuş ve ölmüşe çare yok derler.'' Olan olduysa hemen kalk ve yoluna
   devam et.
* Utanç anlarına zamanını kurban etme.
   dengeyi sağlamlaştır ki, utanç anlarına fırsat verme.
* Sen sen ol, düştüğünde kalkabileceğini bilsen de, yine de kendini utanç
  anlarına maruz bırakma... Çünkü herşeyden, herkesten önce kendine bunu
  yaşatmamaya özen göster.
* Bakış açını öyle keskin hale getir ki, utanç tuzaklarını önceden gör ve tuzaklara
  düşme.
* Bazen kendi sınırlarını zorlamak iyi olsa da, bunu asla kendi sınırlarını
   bilmemekle karıştırma.

'' Utanmakla, utanç duymak arasında ki ince çizginin adı asalettir...''